Ιχθυόσκαλα - Στάση στην Ξεσσαλονίκη

του Αλέξανδρου Σαλαμέ
adisalames@yahoo. com

Με θυμάμαι πιτσιρίκι στο Μύλο με 2,5 χιλιάρικα στη τσέπη, να πηγαίνω να δω τις Τρύπες στα ντουζένια τους ή τα Ξύλινα Σπαθιά να πρωτοπαρουσιάζουν το «Λιωμένο παγωτό». Κάνα δυο χρόνια μετά το σκηνικό μεταφέρεται λίγα μέτρα πιο κάτω. Εφηβος, με την τεστοστερόνη να ξεχειλίζει, ανεβασμένος πάνω σε τραπέζι στα local χωροπηδηχτάδικα, πετάω γαρύφαλλα στον αγιάτρευτο έρωτά μου για να τη δω να τα φτιάχνει τελικά με τον κολλητό μου. Η περιοχή της Βίλκας κατάφερε με τον καιρό να δημιουργήσει τη δική της ξεχωριστή παράδοση για όλα τα μουσικά γούστα. Χτισμένα στη μέχρι πρότινος ιχθυόσκαλα της Θεσσαλονίκης, η οποία το 1995 μεταφέρθηκε, ύστερα από 27 χρόνια στη Ν. Μηχανιώνα, τίποτα δεν προδίκαζε, ότι μία υφασματοβιομηχανία, ένα ζυθοποιείο και ένας αλευρόμυλος θα εξελίσσονταν στους Νο1 πολυχώρους διασκέδασης στη Θεσσαλονίκη. Ο μύλος του Χατζηγιαννάκη χτίστηκε το 1924 και λειτούργησε ως αλευρόμυλος μέχρι και το 1986. Ως συναυλιακός πολυχώρος πρωτολειτούργησε το 1991. Από τότε, και με εξαίρεση το 2004, όταν κάηκε, λειτουργεί συνεχώς, με μέσο όρο ανά χρονιά 700.000 επισκέπτες. 1892: η χρονιά ίδρυσης του Φιξ από τους Μισραχή και Φερνάντε Αλλατίνη Τρεις δεκαετίες μετά, στα 1926, η αθηναϊκή Α.Ε. «Κάρολος Φιξ» αγοράζει την πλειοψηφία των μετοχών. Το εργοστάσιο ζυθοποιίας λειτούργησε μέχρι το 1988, όταν κήρυξε φτώχευση. Περνώντας ύστερα από πλειστηριασμό στα χέρια ιδιώτη, μετατράπηκε σε μουσική σκηνή, με τη μορφή που τη γνωρίζουμε σήμερα. Η δε ΒΙΛΚΑ, όσο και αν φαίνεται περίεργο, ξεκίνησε ως βιομηχανία... Ιούτης, Λίνου και Κάνναβης -κοινώς βιομηχανία υφασμάτων-, για να φτάσει σήμερα να λειτουργεί σαν μία μικρογραφία εμπορικού κέντρου, με καφέ, εστιατόρια και καταστήματα.