Βόλτες στα καφέ μπαρ του κόσμου…

Tου Κώστα Καραμάρκου
Αφιερωμένες εξαιρετικά οι σημερινές διαδρομές στη γεύση, στα ποτά, στα στέκια της πόλης, σε ιστορίες γαστρονομίας. Αφιερωμένες εξαιρετικά οι σημερινές αφετηρίες στους μπον βιβάν και όχι στους μπον βιβέρ της ζωής, όπως συχνά πυκνά με διόρθωνε ο φίλος μου ο Πάνος, μέχρι να συνηθίσω το σωστό…
Στα κλασικά και «ερημικά» πρωινά του De Facto, στο στρίμωγμα του Στρέτου, στο «Μανδραγόρα» μια φορά κι έναν καιρό, στην «Αγορά» πριν την ανακαίνιση, στο Sante πριν το κάνει της μόδας ο Βούγιας…
Στο «Μικρό Καφέ» του κέντρου, στην Alea της Ισαύρων παλιά και στο Λοξία περαστικός από την πόλη σήμερα, στο Retreat της Μελβούρνης, στα καφέ μπαρ του Brunswick Street, στο ΦΙΛΙΟΝ και στο ΒΩΞ, στο θερινό μαγαζί του Βασίλη του Κόκκου, στα ξεχασμένα κουτούκια κοντά στο λιμάνι του Μόντρεαλ, στα παγωμένα μπαρ του Τορόντο, στα στενόμακρα «ορθάδικα» του ιταλικού νότου, μια φορά κι έναν καιρό…
Στο Trafalgar Sq. στα μέσα του '90, στις αποβάθρες του L.A. λίγο πριν αρχίσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ατλάντα, στις μπουάτ του Σαντιάγκο το Σεπτέμβρη του 2001, στο Μπουένος Αϊρες που ξυπνά με την τσίμπλα στο μάτι, στα άκαπνα μαγαζιά και στα στενά σοκάκια της παλιάς Στοκχόλμης, στα λαϊκά καφενεία της Κωνσταντινούπολης, στα καφέ μπαρ του Αλσαντζάκ στη Σμύρνη, σε υπόγεια ταβερνεία στον Κολωνό, σε «φημισμένα» μαγέρικα των Πετραλώνων αναγνωρίζουν τις ρίζες τους αυτές οι βδομαδιάτικες αφετηρίες.
Συγκινούν πολύ, συγκινούσαν και ενέπνεαν πάντα τα καφέ μπαρ και τα κουτούκια του κόσμου, οι γυναίκες της κινηματικής αριστεράς, οι ποιητές, οι κινηματογραφιστές, οι ανανεωτές, οι διαδηλωτές, οι στοχαστές, τα ξωτικά, οι γλάροι!
Συγκινούν πολύ, συγκινούσαν πάντα, οι απλωμένες, οι πολυδιαβασμένες, οι τσαλακωμένες εφημερίδες στα καφενεία των παιδικών μου χρόνων.
Συγκινούν πολύ, συγκινούσαν πάντα, συγκινούν ακόμα, δυο μελάτα και καλοαλατισμένα αυγά για πρωινό. Ενα χειμωνιάτικο βράδυ βγάζοντας τσίπουρα και συζητώντας για τις τύχες αυτού του τόπου στα ερημωμένα χωριά της επαρχίας. Μια προσμονή για μια επίσκεψη σε ιστορικά καφενεία της Ευρώπης, όπου μια φορά κι έναν καιρό στοχαστές, μεταρρυθμιστές κι επαναστάτες χτίζανε και γκρεμίζανε κάστρα ερωτοτροπώντας…
Time is a great ferocious beast. Μεγάλο κι αιμοβόρο τέρας ο χρόνος. Σε κανέναν δε χαρίζεται…