Wednesday, February 28, 2007

Ο Θανάσης Ζλατάνος καταγράφει τον ήχο της πόλης

Του Θανάση Βικόπουλου
Είχαμε μόλις φορτώσει και το τελευταίο ηχείο, έτοιμοι για το δρόμο της επιστροφής, μετά την καλή, ελπίζω, μουσική συμμετοχή μας στο γαμήλιο, και μεταξύ άλλων, ροκ πάρτι ενός φίλου στη Χαλκιδική. «Αυτά με κούρασαν, Θανάση, και τα παράτησα. Φόρτωνε, ξεφόρτωνε καλώδια, μικρόφωνα, κιθάρες, ενισχυτές. Μέρες ολόκληρες σ΄ ένα βαν να γυρνάς όλη τη Βόρεια Ευρώπη».
Ο φίλος και συνάδελφος Θανάσης Ζλατάνος, ιδρυτής του πολυεθνικού μουσικού συγκροτήματος Medusa στη Νορβηγία της δεκαετίας του 1970 και εκ των ιδρυτικών μελών του συγκροτήματος Lumbago, επίσης στη Νορβηγία, ξέρει τη μουσική από όλες τις θέσεις. Του κιθαρίστα, του τραγουδοποιού, του τεχνικού επιμελητή, ακόμη και του μάνατζερ.
Κι αν κουράστηκε από τις συναυλίες, τουλάχιστον αντέχει για άλλα πράγματα. Εδώ και χρόνια μουσικός παραγωγός στη ραδιοφωνία της ΕΡΤ3 και ψυχή του στούντιο παραγωγής διαφημιστικών μηνυμάτων Lollipop, αποφάσισε να πάει ένα βήμα πιο πέρα από… το καραόκε.
«Χωρίς ορχήστρα»
Τι είναι το καραόκε; Στα γιαπωνέζικα, σε απλή μετάφραση, σημαίνει «χωρίς ορχήστρα». Εκανε την εμφάνισή του τη δεκαετία του 1980 και είναι η απόδοση ενός τραγουδιού, από ερασιτέχνες κυρίως, ενώπιον κοινού σε κάποιο μαγαζί ή και μόνους τους στο σπίτι, με τη βοήθεια μιας τηλεόρασης από την οποία ακούγεται η μουσική γνωστού τραγουδιού, ενώ σε υπότιτλους εμφανίζονται την κατάλληλη στιγμή οι στίχοι.
Ποιο είναι όμως το βήμα παραπέρα; Από τεχνικής πλευράς τα πράγματα είναι απλά. Ο ενδιαφερόμενος επιλέγει το τραγούδι το οποίο θα παίζει «από κάτω», όπως λέμε, μπαίνει στο στούντιο και, ως νέος Bono ή νέα Shakira, τα δίνει όλα μέχρι το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο,τι τραγουδηθεί καταγράφεται στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, ο οποίος βέβαια φίλος πρέπει να θεωρηθεί, καθώς μπορεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα ή, ακόμη καλύτερα, τα κακώς αδόμενα.
Από περιέργεια
Τώρα, βέβαια, γιατί να το κάνεις; Ο Θανάσης προτείνει:
«Οι περισσότεροι από τους νεαρούς που έχουν δοκιμάσει το έκαναν από περιέργεια, έτσι, για να δουν πώς ακούγονται. Εδώ είναι, πιστεύω, η μεγάλη φάση. Αν αναλογιστείς ότι αυτό που ακούμε από τον εαυτό μας όταν μιλάμε ή όταν τραγουδάμε είναι διαφορετικό από αυτό που ακούνε οι άλλοι, η έκπληξη που ζωγραφίζεται στα πρόσωπά τους είναι μεγάλη. Υπάρχουν βέβαια και οι μυημένοι, όπως ερασιτέχνες ή επαγγελματίες τραγουδιστές, που έρχονται στο στούντιο σε μια προσπάθεια να καταγράψουν και να βελτιώσουν την απόδοσή τους. Οι πιο διστακτικοί πάντως αρχικά, αλλά που στη συνέχεια το διασκεδάζουν πολύ, είναι αυτοί που έρχονται για να κάνουν CD που προορίζεται για δώρο σε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο».
Οσοι πιστοί ή μάλλον όσοι θαρραλέοι, θα έλεγα εγώ, προσέλθετε. Διαλέξτε το άσμα της καρδιάς σας και βουρ για τη Χαριλάου. Εκεί κοντά στη στάση Οσία Ξένη, αν πάτε με το αστικό, στην οδό Αγίου Βασιλείου με Παπαναστασίου γωνία. Οι λάτρεις των reality ας μη δοκιμάσουν, γιατί κάμερες δεν έχει.
Ε, κι αν φαλτσάρετε και λίγο, τα 'παμε και νωρίτερα. Κάτι θα κάνει το κομπιούτερ. Μέχρι ενός σημείου βέβαια….

No comments: