Καλωσορίσατε στη «Big Brother» κοινωνία

Της Βιολέτας Καμπουροπούλου
Εκεί που όλα τα όνειρα τελειώνουν και αρχίζουν ξανά, εκεί που η ελευθερία αποκτά επιβλέποντα και εκεί που η δημοκρατία αρχίζει να χάνει τη γεύση της και να αποκτά ένα πιο αμυδρό χρώμα, εκεί ακριβώς βρισκόμαστε και εμείς στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, μέλη πια της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ο Lindberg (1970) υποστήριξε ότι Ευρωπαϊκή Ενωση είναι « μια διαδικασία η οποία οδηγεί προοδευτικά στην απόκτηση της δυνατότητας λήψης συλλογικών αποφάσεων από τα μέλη της μελλοντικής ένωσης» και ο Schimitter (1970) όρισε την έννοια ως «τη διαδικασία με βάση την οποία τα μέλη μιας προσπάθειας ενοποίησης συμφωνούν σε μία σειρά από κοινούς στόχους, υπακούοντας σε μία σειρά κινήτρων. Μ' αυτά και με τα άλλα ζούμε πλέον σε ένα παγκόσμιο χωριό, σε μία παγκόσμια κοινωνία και η κοινωνία μεταφράζεται ως σύνολο ανθρώπων που ζουν ομαδικά, σύμφωνα με κανόνες και νόμους. Εξάλλου και από μόνη της η λέξη προσδίδει την έννοιά της, κοινωνία, κοινός, άρα και κοινές αποφάσεις.
«Μπήκαμε στο χορό»
Ολη αυτή η επεξήγηση έχει στόχο να καταλάβουμε ότι πλέον είναι δύσκολο ως κράτος και ως πολίτες να αρνηθούμε να υλοποιήσουμε όλα αυτά που προαποφασίζουν τα κράτη μέλη για όλες τις χώρες. Κάθε νόμος που ψηφίζεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αφορά όλα τα κράτη μέλη του και μην ξεχνάμε ότι ένα από αυτά είμαστε και εμείς, οπότε πλέον «μπήκαμε στο χορό και θα χορέψουμε».
Ισως όμως τελικά κάπου εκεί έξω, πίσω από κάθε νου, να υπάρχει ένας άλλος τρόπος να βρούμε τη λύση ωστε να προστατεύσουμε τα πιστεύω μας, την ασφάλειά μας, τα προσωπικά μας δεδομένα και στην περίπτωση των καμερών ίσως η λύση είναι πιο εύκολη από κάθε άλλο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε ως πολίτες ενός παγκόσμιου χωριού. Λένε ότι η άρνηση είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να εκφράσεις αντίθετη άποψη, όταν όμως αυτό δεν πιάνει ή δεν είναι σεβαστό, πώς μπορεί κανείς να προστατεύσει την άποψή του και κυρίως να προστατεύσει τα προσωπικά του δεδομένα και την ελευθερία του;
Το BBC Channel πρόσφατα «καλούσε» όλους τους τηλεθεατές να καταγράψουν οτιδήποτε πιστεύουν ότι είναι παράνομο και είχαν την ευκαιρία να είναι μάρτυρες, οτιδήποτε συνέβη και οι τηλεοπτικές κάμερες δεν ήταν εκεί να καταγράψουν. Πρώτη φορά που ερασιτεχνικό video κινητού τηλεφώνου έδινε την είδηση στις οθόνες της TV ήταν με το επεισόδιο της Sri Lanka, ακολούθησαν «Δίδυμοι Πύργοι», φτάνοντας μέχρι και στο πιο πρόσφατο επεισόδιο για την ελληνική κοινωνία, αυτή με τον ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το περιοδικό Times όρισε ως προσωπικότητα του 2006 τον καθένα μας (Time's Person of the Year: You ). Το εντυπωσιακό ήταν κυρίως όταν έβαλε στο εξώφυλλό του έναν καθρέφτη, δηλώνοντας ακόμα πιο άμεσα ότι «το πρόσωπο του 2006» είναι ο καθένας από μας, περνώντας το μήνυμα ότι ο καθένας από μας μπορεί να συμμετέχει ενεργά και αποτελεσματικά σε αυτό το παγκόσμιο χωριό που πλέον ζούμε.
Οσο για τις περιβόητες κάμερες...
Πάμε μια βόλτα στη δεκαετία του '80 και '90. Εκεί όπου η κουτσομπόλα της γειτονιάς κατέγραφε όλες τις κινήσεις μας και διέδιδε οτιδήποτε γινόταν σε όλους τους ενοίκους τόσο της πολυκατοικίας, όσο και ολόκληρου του τετραγώνου, συνένοχος βέβαια και ο θυρωρός μας!
Με τη διαφορά ότι τότε δεν υπήρχαν υπολογιστές, οπότε ήταν δυσκολότερο και χρονοβόρο το να αντλήσει κανείς πληροφορίες για το άτομό μας, αλλά, αν ήθελε, πάλι έβγαζε άκρη.
Αυτή λοιπόν την κατά τ’ άλλα συμπαθητική κυρία που μας έκανε τη ζωή δύσκολη ήρθε να την αντικαταστήσει η κάμερα. Νομίζω θα μας πάρει αρκετό χρόνο να τη συνηθίσουμε, εκτός αν δεν την κοιτάξουμε ποτέ και αδιαφορήσουμε για την ύπαρξή της, όπως αδιαφορήσαμε κάποτε για την κυρία που προσπαθούσε να ορίζει τη ζωή μας.